اسطوره ی سیزیف پژوهشی فلسفی است که آلبرکامو، نویسنده و اندیشمند فرانسوی، در 1942 منتشر کرد. رمان مشهور او، بیگانه، نیز در همین سال انتشار یافت. این دو اثر، از نظر درون مایه، بسیار به یکدیگر نزدیکند هر چند شکلی متفاوت دارند،
یکی جستار است و دیگری رمان. کامو سپس در سال 1951 با نوشتن عصیانگر به این مبحث گسترش بیشتری داد و آن را کامل کرد.به نظر او، عصیان از آن رو که خرد آدمی را به ستیز با پوچی وا می دارد، بدان بعدی واقعی می بخشد و بنابراین، می تواند راه حلی برای پوچی باشد. کامو در جایی، درباره ی مجموعه ی آثار خود و اندیشه ای که در آن ها دنبال کرده است ، چنین توضیح می دهد : « نخست می خواستم انکار را بیان کنم و آن را در سه قالب نشان دادم . به صورت رمان : بیگانه،
به شکل نمایشنامه : کالیگولا و سوء تفاهم، و در قالب ایدئولوژی : سیزیف. همچنین برای اندیشه ی ایجابی، سه قالب در نظر گرفتم. رمان : طاعون ، نمایشنامه : شهر بندان و راستان، ایدئولوزی : عصیانگر. دسته ی سومی را نیز با درون مایه ی «عشق » پیش بینی کرده بودم.
سخن کامو، چه در بیگانه و چه در اسطوره ی سیزیف، این است که « پوچی در اصل ، چیزی جز جدایی نیست و آن نه از وجود آدمی سرچشمه می گیرد و نه از جهان . پوچی زاده ی برخورد این دو با هم است » .
خرید کتاب اسطوره سیزیف
جستجوی کتاب اسطوره سیزیف در گودریدز
معرفی کتاب اسطوره سیزیف از نگاه کاربران
نميتونم در مورد كامو و يا فلسفه ش حرفى بزنم چون ترجمه كتاب انقد نامفهوم و گاهى انقد خنده دار بود كه نميتونستم حرفهاى كامو رو بفهمم، به نظر مياد اين كتاب چرك نويس ترجمه باشه و نه ترجمه نهايى، نميدونم ايا اين اولين كتابيه كه خانوم بحرينى دست گرفتن و يا چرا كتابى به اين سختى رو انتخاب كردن، به نظرم ميرسه كتاب رو از انگليسى برگردون كردن نه فرانسه و كاش انتشارات نيلوفر يه ويراستار در اختيار اين مترجم قرار ميداد، در ضمن خانم بحرينى اگه اين نقد رو ميخونى فارسى عبارت vicious circle دور باطل ميشه نه دور خبيث، در ترجمه تسلط به زبان مقصد به اندازه زبان مبدا لازمه
مشاهده لینک اصلی
دوستانِ گرانقدر، در این کتابِ 200 صفحه ای، <آلبر کامو> به مسائلی چون یک تعقل پوچ- انسانِ پوچ- خلقتِ پوچ و در پایان به افسانهٔ <سیزیف> پرداخته است و البته خودش هدف از نوشتن این کتاب را رابطهٔ میانِ @پوچی@ و @خودکشی@ میداند و اینکه خودکشی راه حلی مناسب است برایِ پوچی
-------------------------------------------------------------------------------
عزیزانم، افسانهٔ <سیزیف> در موردِ مردی است که خدایان او را محکوم کرده بودند که پیوسته تخته سنگی را تا قلهٔ کوهی بالا ببرد و از آنجا آن تخته سنگ با تمامی وزنش به پایین رها شود و او دوباره به پایین رود و سنگ را به بالا بیاورد... و باید همیشه این کارِ تکراری و بیهوده را انجام میداد.. خدایان فهمیده بودند که چیزی عذاب آورتر از زندگیِ بیهوده نیست و <آلبر کامو> به نوعی زندگی انسانها را همچون مجازاتی که برای <سیزیف> در نظر گرفته شده بود ، پوچ و بیهوده میداند، کارِ کارگران امروزی را که هر روز باید عملی تکراری برای گذران زندگی را انجام دهند، سرنوشتی پوچ میداند و میگوید تا زمانی که انسانها پی به این موضوع نبرند، انجام این زندگیِ بیهوده برایِ آنها غم انگیز نمیباشد.. این انسانِ پوچ همچون <سیزیف> شکنجهٔ خویش را نظاره میکند و تمامی اشخاصِ موردِ پرستش خود را خاموش میکند... <کامو> اعتقاد دارد که هیچ سرنوشتِ خوب و برتری برایِ انسان در نظر گرفته نشده است و اگر چنین سرنوشتی نیز باشد جبری است و قابل تحقیر میباشد
در اصل <کامو> با این افسانه خود را آرام کرده است، برایِ <کامو> پذیرفتنِ این وظیفهٔ بیهوده و تکراری که برایِ <سیزیف> در نظر گرفته شده، و تسلیم نشدنِ <سیزیف> یک ارزش میباشد.. <کامو> از این آرامش میگرد که <سیزیف> با بالا و پایین بردن تخته سنگ، حداقل یک کاری انجام میدهد
اما دوستانِ عزیز و بزرگوار، آیا ما میتوانیم در یک کارِ بیهوده و پوچ، معنا پیدا کنیم؟؟ آیا باید همچون <سیزیف> خودمان را تسلیمِ بی عدالتی ها کنیم؟؟ و یا اسیرِ کارهای بیهوده شویم و آن را سرنوشتِ خودمان قلمداد کنیم؟؟ این از خردِ انسانی به دور است، این که زندگی و کارهایِ روزمره تبدیل به عادت برایِ ما شود، از خردِ انسانی واقعاً به دور است
دوستانِ خردگرا و نورِ چشمانم..، در پشتِ عادات ما، انگیزه هایی نهفته است که برای خود ما نیز، غیر قابل تحلیل و فهم میباشد. پس دوستانِ عزیزم، بسیار مراقب عادات خود باشید، تا زندانی و قربانی اوقاتِ بیهوده ای که در شما کاشته اند نگردید... تا میتوانید عادت کنید، که عادت نکنید
به عنوانِ مثال باید بگویم که دین و ادیانِ گوناگون، اصلاً برای این آمده اند، تا شما را به عادت کردن، عادت دهند. وقتی آموختید که هر لحظه و هر روزِ زندگیتان را، خرج عادتهای دینیِ خود کنید، دیگر مجالی برای پرورش شعور، و توسعهٔ خرد، در شما نخواهد ماند. دین برای این نیامده است تا شما را خردمند کند، و توسعهٔ شعورِ انسانیِ شما را تضمین نماید.. دین آمده است، تا خِردِ شما را، برای مهملاتِ خود کرایه کند. مراقبِ جان یک بار مصرف خود باشید که با کرایه دادنِ خردتان به دین، در کمترین زمان برای همیشه، قربانی متولیان دین خواهید شد
دین تنها خندقی است، که اگر در آن سقوط کردید، مجالِ رهایی شما از آن برایِ همیشه غیرممکن خواهد بود و سرنوشتتان میشود سرنوشتِ <سیزیف> که باید مدام یک کارِ تکراری و بیهوده را تا آخرِ عمر انجام دهد
امیدوارم این توضیحات در موردِ این کتاب کافی و مفید بوده باشه
<پیروز باشید و ایرانی>
مشاهده لینک اصلی
زندگی یاریگر به این معنی بود که پولس ترسوس، یتیم یهودی، که به ما این ایده را داد که ما مسئولیت زندگی ما نیستیم، بلکه صرفا برای آنهاست که به خداوند متعلق به ما است. این فیلسوف انگلیسی، جان لاک، یک کلیسای کاتولیک به پلین کالوینیست بود، که به طور معمول اشاره کرد که در واقع زندگی ما تنها چیزی است که ما مسئولیت کامل داریم، تنها چیزی است که هر یک از ما مالک و قابل استفاده است. و این آلبر کامو، کبریت به هر منبع قدرت بود، که لک کاملا به طور جدی با اشاره به اینکه چطور از زندگی دور می شویم، مسئله اصلی زندگی نه فقط فلسفه است. نتیجه سیسیفوس است. پیروان یونانیان پیشین - مسیحیان انجیلی، کامپیوتر و لیبرال های مرطوب - مانند Camus نیستند. اما آنها نمی توانند نتیجه گیری خود را نقض کنند. آنها ممکن است بازاریابی خودکشی خود را به عنوان یک گزینه عمومی در دسترس برای توزیع زندگی تأیید نکنند، اما این همان افرادی هستند که از جنس همجنسگرایان و بحث در مورد مذهب در جامعه عمومی حمایت نمی کنند. بنابراین به سختی معتبر است. تجزیه و تحلیل کاموسی به وضوح شامل Pauls و Lockes به عنوان موارد خاص است و بنابراین هر دو آنها برتر از هر دو است. کامو از خودکشی حمایت نمی کند؛ او از اهمیت آن برای زندگی و اندیشه دفاع می کند. بدون آن ما مرده ایم، همانطور که بود، همه از لحاظ جسمی. حکم عادت و شانس زندگی به طور ذاتی پوچ نیست، اما زمانی که مرگ، به ویژه مرگ و میر ناشی از خود، بر روی میز نیست، تبدیل می شود. محرومیت - توهم، بعد از زندگی، امید، مصرف، قدرت، جنس، شهرت - تبدیل به یک عرف اجتماعی است که به اجرا درآمده است. رفع انحرافات این است که کامو در حال تلاش برای انجام است. در سیسیفوس به ندرت یک صفحه ای وجود دارد که به معنای به یاد ماندنی بودن آن در Montaigne نیست. فقط برای بازکنندگان: p2: @ من هرگز کسی را نمی بینم که برای استدلال هستی شناختی بمیرد. @ p3: @ شروع به فکر کردن شروع می شود. @ p4: @ جهان که می تواند حتی با دلایل بد توضیح داده شود جهان آشنا است. بنابراین، حتی اگر منطق شما را پایین بیاورد، شما بعضی از پروسه های پایدارتری برای مبادله با همسر یا معادل کارکرد در صبحانه دارید.
مشاهده لینک اصلی
آلبر کامو (1913-1960) یک فیلسوف به اندازه یک رمان نویس با خموش فلسفی قوی نیست. او بیشتر مشهور است از رمان های او مانند ایده هایی مانند غریبه و طاعون که هر دو در منظره خشک الجزایر بومی خود قرار دارند. کیموس فلسفه در دانشگاه الجزیره را مطالعه کرد و او را با دو نفر از شاخه های اصلی فلسفه قرن بیستم: اگزیستانسیالیسم و پدیده شناسی. اگزیستانسیالیسم از آگاهی حاصل می شود که هیچ معنا یا نظم پیشینی در جهان وجود ندارد و ما باید مسئولیت تعریف معنا و نظم را که ما برای زندگی مان ارائه می دهیم، بپذیریم. کامو به ویژه علاقه مندان به اگزیستانسیالیسم های مذهبی مانند Kierkegaard (هرچند این برچسب به Kierkegard کاملا منصفانه نیست) است، که نتیجه می گیرند که هیچ معنایی در تجربه انسانی وجود ندارد و این نیازمند یک شیرین ایمان است که مکان ها ایمان غیر منطقی و کور به خدا. پدیدارشناسی، همانطور که توسط ادومس هوسرل مورد حمایت قرار می گیرد، خود را به رعایت و توصیف آگاهی خود محدود می کند و هیچ گونه نتیجه گیری در مورد علل یا ارتباطات ارائه نمی دهد. پدیده شناسی مانند اگزیستانسیالیسم، کامو را با تلاش خود برای ساختن یک جهان بینی که فرض نمی کند که ساختار منطقی ای برای جهان وجود داشته باشد که ذهن انسان بتواند آن را درک کند، تحت تاثیر قرار می گیرد. این ایده - که جهان دارای ساختار منطقی است که ذهن می تواند دستگیری \"توصیف روند قدیمی تر در فلسفه اروپا به نام عقلانیت @ ریشه داری ریشه های آن را رنه دکارت و تولد فلسفه مدرن را نشان می دهد. اکثر فلسفه اروپایی قرن بیستم، واکنشی مستقیم به این سنت قدیم بوده است، تلاش ارتجاعی برای کشف این احتمال که جهان دارای ساختار منطقی برای ذهن برای درک است. کیموس، عهد سیزیف را در همان زمان نوشت که اولین بار است رمان، غریبه، در آغاز جنگ جهانی دوم. کامو در حال حاضر برای مقاومت فرانسه در پاریس کار می کند، دور از الجزایر بومی خود. در حالی که هرگز عاقلانه نیست که ایده ها را به پس زمینه های زبانی بسپاریم، شرایطی که این مقاله نوشته شده است، می تواند به ما در درک آن لحن کمک کند. استعاره تبعید که کامو برای توصیف خط مشی انسانی و معنای زندگی که یک مبارزه بی معنی و بی فایده است، هر دو معنی زیادی از یک مرد پیدا می کنند که دور از خانه اش است، که در برابر ظاهرا همه جانبه و بی حد و حصر وحشیانه کامو ادعا می کند که اختلاف اساسی بین آنچه که ما از جهان می خواهیم (چه منظور، منظور، و چه به دلایل) و آنچه ما در آن پیدا می کنیم وجود دارد جهان (هرج و مرج). ما هرگز در زندگی خود معنایی که می خواهیم پیدا کنیم هرگز پیدا نخواهیم کرد. یا ما این معنی را از طریق جهش ایمان کشف می کنیم، با قرار دادن امیدمان به یک خدا فراتر از این جهان، یا نتیجه می گیریم که زندگی بی معنی است. کامو این مقاله را با پرسش از این که آیا این نتیجه گیری آخر که زندگی بی معنی است، لزوما منجر به انجام خودکشی می شود، باز می شود. اگر زندگی معنی ندارد، آیا این بدان معنی است که زندگی ارزش ندارد؟ کامو می گوید: اگر چنین بود، ما هیچ گزینه ای نخواهیم داشت اما جهش جهش و یا خودکشی. کامو علاقه مند به دنبال کردن یک امکان سوم است: ما می توانیم در یک جهان بدون مفهوم یا هدف زندگی کنیم. همانطور که نقطه شروع او، کامو پرسش را مطرح می کند که آیا از یک طرف ما عوامل آزاد با روح و ارزش ها هستیم ، یا اگر از سوی دیگر، ما فقط مهم است که در مورد با منظم بی معنی حرکت می کند. درک این دو دیدگاه به همان اندازه غیرقابل انکار یکی از پروژه های بزرگ دین و فلسفه است. یکی از آشکار ترین و بازتاب، یکی از گیج کننده ترین واقعیت های موجود در باره انسان بودن این است که ارزش ها داریم. داشتن ارزش ها بیش از سادگی داشتن خواست ها است: اگر من چیزی را دوست دارم، من به سادگی آن را می خواهم و سعی خواهم کرد تا آن را دریافت کنم. ارزش هایم فراتر از خواسته هایم است که با ارزیابی چیزی، من فقط آن را نمی خواهم، اما من نیز به نوعی قضاوت می کنم که چیزی باید مورد نظر باشد. در حالیکه می گویم چیزی باید مورد نظر باشد، فرض می کنم که جهان باید راهی خاص باشد. علاوه بر این، من فقط احساس می کنم که جهان باید راهی خاص باشد، اگر این طور نیست که قبلا بود: اگر چیزی مثل قتل وجود نداشت، من نمی توانستم بگوییم که مردم نباید قتل کنند. بدین ترتیب داشتن ارزش ها نشان می دهد که ما احساس می کنیم که جهان باید متفاوت از آن است. ظرفیت ما برای دیدن جهان هر دو به عنوان آن است و به عنوان آن باید اجازه می دهد تا ما را به خودمان در دو چراغ بسیار متفاوت نگاه کنید. اغلب ما دیگران و خودمان را به عنوان مأمورین آزاد، افرادی می بینیم که می توانند تصمیم بگیرند و تصمیم بگیرند، چه کسی می تواند بهترین تصمیم را بگیرد و به اهداف خاصی برسد. از آنجا که ارزش ها داریم، تنها معنی دار است که ما نیز باید خودمان را قادر به تجسم این ارزش ها کنیم. در صورتی که ما قادر به انجام این کارها نبودیم، هیچ ارزشی در ارزش گذاری کیفیت خاص وجود ندارد.
مشاهده لینک اصلی
تنها یک مسئله مهم فلسفی وجود دارد: خودکشی. hotărî اگر viată سزاوار یا نه trăită înseamnă از پاسخ به این سوال fundamentală فلسفه @ آیه priveÅŸte کامو و استدلال £ RAA کاملا ساده است: با توجه به اینکه مشکل crucială فلسفه hotărî اگر viată شایستگی یا نداشتن، هیچ پوچی ندارد - با تفکر بیشتر بروید. چرا؟ از آنجا که اگر پاسخ @ خیر، تمام تصمیمات بعدی ناخوشایند خواهد بود. این طرح پوچ در زندگی روزمره، کامو însă dedică فصل و فلسفیsinuciderii @:Cel که منجر trăieÅŸte در زیر این آسمان هیچ دکا انتخاب ¢ تی între به فرار و به ما باقی می ماند ¢. من می خواهم بدانم چطور از اینجا دور شویم یا اینکه چرا این کار را ترک کرد. این خودکشی văzută filosofică وجود دارد fizică که مرگ خود را، اما به عنوان یک دفع وجدان خود £ ă bazată در تاسف است. اگزیستانسیالیست - مرد پوچ - هرگز نباید پشیمان شود. اگر در گذشته اشتباه (یا آیه consideră)، آینده است هر بیش از £ ¢ نیست اجازه وضعیت طراحی aferentă را اصلاح £ یعنی .. @ A omorî شما înseamnă، într یک حس است که و در ملودرام، او اعتراف کرد. اعتراف کنید که شما از زندگی خود خارج شده اید و یا آن را درک نمی کنید. در این معنا اشاره به کیریلوف، @ قهرمان @ شیاطین رمان، داستایفسکی، کامو رمان که îl @ تشریح @ redă و نوشتن در صفحات FAA £ ă măcar لمس جوهر £ ă است. ایده رمان است dată بهینه dostoevskian £ دوم: را sinucigaÅŸului: او احساس می کند که خدا لازم است و که او نیاز به وجود داشته باشد. اما، در همان زمان، او می داند که خدا وجود ندارد و او نمی تواند وجود داشته باشد. Cum از £ înÅ نمی ظریف exclamă او که به همین دلیل به اندازه کافی به شما است omorî؟ @ استدلال رآ £ clasică شفاف است. اگر خدا وجود نداشته باشد، کیریلوف خداست. اگر خدا وجود نداشته باشد، کیریلوف باید کشته شود، بنابراین کیریلوف باید کشته شود تا خدا باشد. و خلاصه -în fapt- از تاریخ جهان پا ¢ nă اکنون آن را نمی شود از سوی دیگر، از ¢ تی:Omul به خدا که născocit نه برای کشتن @ بنابراین ماMitul سیزیف @ نشان دهنده بیش از هر ¢ تی نیست اساس فلسفه و اگزیستانسیالیسم. هر سارتر که اصطلاحات فلسفی خود را اصلاح می کند، نمی تواند این ایده ها را به صورت روان و با کارایی کامو انجام دهد. اگر سارتر در جزئیات انتزاعی (که خلاف într یک حد یا پوچ) از دست داده، کامو precizează £ در اصول وجود روند هزینه از قبلی NDIR ¢ گردن منتشر ialiste. و بعد از همه، من فکر می کنم که وجود هرگز ialistul £ ¢ بود دوم بهتر تعریف می شود: اخلاقToate بر این ایده است که یک اندازه گیری £ عواقب آن تاسیس شده است که از آن legitimează یا îl anulează. یک روح روحانی از پوچ فقط شماری از این ردیابها را باید با آرامش دید. او آماده پرداخت است به عبارت دیگر، اگر مسئولیت او باشد، هیچ گناهی وجود ندارد. در اکثر، شما قبول کردن و اجازه دهید آن را تجربه folosească £ £ ă اجازه trecută، به و întemeia او عمل می کند به شرح زیر است. @ تمایز £ ساخته شده است بنابراین روحیه طور کلی (یا جهانی) و فرد است. در £ موجودیت فردی ialism روحیه بالاتر از جهانی دقیقا به این خاطر آن را urmă există.Andrei نمی TamaÅŸ، 21 اکتبر 2015
مشاهده لینک اصلی
من خودم را در بسیاری از صفحات یافتم یک ساختار کلیدی که در آن آگاهی پرسش و تشدید همیشه می تواند یک سهم در خود پیدا کند ...
مشاهده لینک اصلی
من \"من · من † ï» Î¿ÏƒÎ¿Ï ‡ ΠγÎμÎ½Î¹ÎºÏŒÏ \"من Î ± Î\" ÏƒÎ¹Î¼Î¿Ï ¬ìŠ¤ì- ‰ Ï € Î ± Ï € ï »Î ± کنم من »Î ± Îμ، Î ± Î ± Ï € Î ± Ï ‰ ÏƒÏ ... Î ± Ï € من\" II † من من € Î E ± Î ± ικών οΠ± من \"من ± γκÎμÎºÏ Î¹Î¼Î¼Îνο Î'οκίμιο.ÎšÎ¬Ï € من ... من † Ï ‰ IOE Î¼Ï NEOS ± Î ± این است که من این است که من NEOS ± Î ± Î ± من \"من» Î¬Î²Ï ‰ من \"من ± λ »Î¿Î³Î¹ÏƒÎ¼ÏŒ من\" من Î ± Î¯ÏƒÏ Ï € من \"من من من ± Î ± ..it\" من Î¿ÏŠÏŒÎ½Ï Ï ‰ من \"من Î ± Ï € Î ... ÎŠÏƒÏ ‰ من، من € ΠμÎμγάΠ± »من ± ± Ï † ï» Î¿ÏƒÎ¿Ï † Î¹ÎºÎ¿Ï Ï € Î¿Ï Î¿Î¼ÎÎ½Î¿Ï Î ± Î ± γνώσμΠ± من \"من ± .... DY ~ ‰ DY ~ ‰ DY ~ ‰ DY ~ ‰
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب اسطوره سیزیف
یکی جستار است و دیگری رمان. کامو سپس در سال 1951 با نوشتن عصیانگر به این مبحث گسترش بیشتری داد و آن را کامل کرد.به نظر او، عصیان از آن رو که خرد آدمی را به ستیز با پوچی وا می دارد، بدان بعدی واقعی می بخشد و بنابراین، می تواند راه حلی برای پوچی باشد. کامو در جایی، درباره ی مجموعه ی آثار خود و اندیشه ای که در آن ها دنبال کرده است ، چنین توضیح می دهد : « نخست می خواستم انکار را بیان کنم و آن را در سه قالب نشان دادم . به صورت رمان : بیگانه،
به شکل نمایشنامه : کالیگولا و سوء تفاهم، و در قالب ایدئولوژی : سیزیف. همچنین برای اندیشه ی ایجابی، سه قالب در نظر گرفتم. رمان : طاعون ، نمایشنامه : شهر بندان و راستان، ایدئولوزی : عصیانگر. دسته ی سومی را نیز با درون مایه ی «عشق » پیش بینی کرده بودم.
سخن کامو، چه در بیگانه و چه در اسطوره ی سیزیف، این است که « پوچی در اصل ، چیزی جز جدایی نیست و آن نه از وجود آدمی سرچشمه می گیرد و نه از جهان . پوچی زاده ی برخورد این دو با هم است » .
خرید کتاب اسطوره سیزیف
جستجوی کتاب اسطوره سیزیف در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
دوستانِ گرانقدر، در این کتابِ 200 صفحه ای، <آلبر کامو> به مسائلی چون یک تعقل پوچ- انسانِ پوچ- خلقتِ پوچ و در پایان به افسانهٔ <سیزیف> پرداخته است و البته خودش هدف از نوشتن این کتاب را رابطهٔ میانِ @پوچی@ و @خودکشی@ میداند و اینکه خودکشی راه حلی مناسب است برایِ پوچی
-------------------------------------------------------------------------------
عزیزانم، افسانهٔ <سیزیف> در موردِ مردی است که خدایان او را محکوم کرده بودند که پیوسته تخته سنگی را تا قلهٔ کوهی بالا ببرد و از آنجا آن تخته سنگ با تمامی وزنش به پایین رها شود و او دوباره به پایین رود و سنگ را به بالا بیاورد... و باید همیشه این کارِ تکراری و بیهوده را انجام میداد.. خدایان فهمیده بودند که چیزی عذاب آورتر از زندگیِ بیهوده نیست و <آلبر کامو> به نوعی زندگی انسانها را همچون مجازاتی که برای <سیزیف> در نظر گرفته شده بود ، پوچ و بیهوده میداند، کارِ کارگران امروزی را که هر روز باید عملی تکراری برای گذران زندگی را انجام دهند، سرنوشتی پوچ میداند و میگوید تا زمانی که انسانها پی به این موضوع نبرند، انجام این زندگیِ بیهوده برایِ آنها غم انگیز نمیباشد.. این انسانِ پوچ همچون <سیزیف> شکنجهٔ خویش را نظاره میکند و تمامی اشخاصِ موردِ پرستش خود را خاموش میکند... <کامو> اعتقاد دارد که هیچ سرنوشتِ خوب و برتری برایِ انسان در نظر گرفته نشده است و اگر چنین سرنوشتی نیز باشد جبری است و قابل تحقیر میباشد
در اصل <کامو> با این افسانه خود را آرام کرده است، برایِ <کامو> پذیرفتنِ این وظیفهٔ بیهوده و تکراری که برایِ <سیزیف> در نظر گرفته شده، و تسلیم نشدنِ <سیزیف> یک ارزش میباشد.. <کامو> از این آرامش میگرد که <سیزیف> با بالا و پایین بردن تخته سنگ، حداقل یک کاری انجام میدهد
اما دوستانِ عزیز و بزرگوار، آیا ما میتوانیم در یک کارِ بیهوده و پوچ، معنا پیدا کنیم؟؟ آیا باید همچون <سیزیف> خودمان را تسلیمِ بی عدالتی ها کنیم؟؟ و یا اسیرِ کارهای بیهوده شویم و آن را سرنوشتِ خودمان قلمداد کنیم؟؟ این از خردِ انسانی به دور است، این که زندگی و کارهایِ روزمره تبدیل به عادت برایِ ما شود، از خردِ انسانی واقعاً به دور است
دوستانِ خردگرا و نورِ چشمانم..، در پشتِ عادات ما، انگیزه هایی نهفته است که برای خود ما نیز، غیر قابل تحلیل و فهم میباشد. پس دوستانِ عزیزم، بسیار مراقب عادات خود باشید، تا زندانی و قربانی اوقاتِ بیهوده ای که در شما کاشته اند نگردید... تا میتوانید عادت کنید، که عادت نکنید
به عنوانِ مثال باید بگویم که دین و ادیانِ گوناگون، اصلاً برای این آمده اند، تا شما را به عادت کردن، عادت دهند. وقتی آموختید که هر لحظه و هر روزِ زندگیتان را، خرج عادتهای دینیِ خود کنید، دیگر مجالی برای پرورش شعور، و توسعهٔ خرد، در شما نخواهد ماند. دین برای این نیامده است تا شما را خردمند کند، و توسعهٔ شعورِ انسانیِ شما را تضمین نماید.. دین آمده است، تا خِردِ شما را، برای مهملاتِ خود کرایه کند. مراقبِ جان یک بار مصرف خود باشید که با کرایه دادنِ خردتان به دین، در کمترین زمان برای همیشه، قربانی متولیان دین خواهید شد
دین تنها خندقی است، که اگر در آن سقوط کردید، مجالِ رهایی شما از آن برایِ همیشه غیرممکن خواهد بود و سرنوشتتان میشود سرنوشتِ <سیزیف> که باید مدام یک کارِ تکراری و بیهوده را تا آخرِ عمر انجام دهد
امیدوارم این توضیحات در موردِ این کتاب کافی و مفید بوده باشه
<پیروز باشید و ایرانی>
مشاهده لینک اصلی
زندگی یاریگر به این معنی بود که پولس ترسوس، یتیم یهودی، که به ما این ایده را داد که ما مسئولیت زندگی ما نیستیم، بلکه صرفا برای آنهاست که به خداوند متعلق به ما است. این فیلسوف انگلیسی، جان لاک، یک کلیسای کاتولیک به پلین کالوینیست بود، که به طور معمول اشاره کرد که در واقع زندگی ما تنها چیزی است که ما مسئولیت کامل داریم، تنها چیزی است که هر یک از ما مالک و قابل استفاده است. و این آلبر کامو، کبریت به هر منبع قدرت بود، که لک کاملا به طور جدی با اشاره به اینکه چطور از زندگی دور می شویم، مسئله اصلی زندگی نه فقط فلسفه است. نتیجه سیسیفوس است. پیروان یونانیان پیشین - مسیحیان انجیلی، کامپیوتر و لیبرال های مرطوب - مانند Camus نیستند. اما آنها نمی توانند نتیجه گیری خود را نقض کنند. آنها ممکن است بازاریابی خودکشی خود را به عنوان یک گزینه عمومی در دسترس برای توزیع زندگی تأیید نکنند، اما این همان افرادی هستند که از جنس همجنسگرایان و بحث در مورد مذهب در جامعه عمومی حمایت نمی کنند. بنابراین به سختی معتبر است. تجزیه و تحلیل کاموسی به وضوح شامل Pauls و Lockes به عنوان موارد خاص است و بنابراین هر دو آنها برتر از هر دو است. کامو از خودکشی حمایت نمی کند؛ او از اهمیت آن برای زندگی و اندیشه دفاع می کند. بدون آن ما مرده ایم، همانطور که بود، همه از لحاظ جسمی. حکم عادت و شانس زندگی به طور ذاتی پوچ نیست، اما زمانی که مرگ، به ویژه مرگ و میر ناشی از خود، بر روی میز نیست، تبدیل می شود. محرومیت - توهم، بعد از زندگی، امید، مصرف، قدرت، جنس، شهرت - تبدیل به یک عرف اجتماعی است که به اجرا درآمده است. رفع انحرافات این است که کامو در حال تلاش برای انجام است. در سیسیفوس به ندرت یک صفحه ای وجود دارد که به معنای به یاد ماندنی بودن آن در Montaigne نیست. فقط برای بازکنندگان: p2: @ من هرگز کسی را نمی بینم که برای استدلال هستی شناختی بمیرد. @ p3: @ شروع به فکر کردن شروع می شود. @ p4: @ جهان که می تواند حتی با دلایل بد توضیح داده شود جهان آشنا است. بنابراین، حتی اگر منطق شما را پایین بیاورد، شما بعضی از پروسه های پایدارتری برای مبادله با همسر یا معادل کارکرد در صبحانه دارید.
مشاهده لینک اصلی
آلبر کامو (1913-1960) یک فیلسوف به اندازه یک رمان نویس با خموش فلسفی قوی نیست. او بیشتر مشهور است از رمان های او مانند ایده هایی مانند غریبه و طاعون که هر دو در منظره خشک الجزایر بومی خود قرار دارند. کیموس فلسفه در دانشگاه الجزیره را مطالعه کرد و او را با دو نفر از شاخه های اصلی فلسفه قرن بیستم: اگزیستانسیالیسم و پدیده شناسی. اگزیستانسیالیسم از آگاهی حاصل می شود که هیچ معنا یا نظم پیشینی در جهان وجود ندارد و ما باید مسئولیت تعریف معنا و نظم را که ما برای زندگی مان ارائه می دهیم، بپذیریم. کامو به ویژه علاقه مندان به اگزیستانسیالیسم های مذهبی مانند Kierkegaard (هرچند این برچسب به Kierkegard کاملا منصفانه نیست) است، که نتیجه می گیرند که هیچ معنایی در تجربه انسانی وجود ندارد و این نیازمند یک شیرین ایمان است که مکان ها ایمان غیر منطقی و کور به خدا. پدیدارشناسی، همانطور که توسط ادومس هوسرل مورد حمایت قرار می گیرد، خود را به رعایت و توصیف آگاهی خود محدود می کند و هیچ گونه نتیجه گیری در مورد علل یا ارتباطات ارائه نمی دهد. پدیده شناسی مانند اگزیستانسیالیسم، کامو را با تلاش خود برای ساختن یک جهان بینی که فرض نمی کند که ساختار منطقی ای برای جهان وجود داشته باشد که ذهن انسان بتواند آن را درک کند، تحت تاثیر قرار می گیرد. این ایده - که جهان دارای ساختار منطقی است که ذهن می تواند دستگیری \"توصیف روند قدیمی تر در فلسفه اروپا به نام عقلانیت @ ریشه داری ریشه های آن را رنه دکارت و تولد فلسفه مدرن را نشان می دهد. اکثر فلسفه اروپایی قرن بیستم، واکنشی مستقیم به این سنت قدیم بوده است، تلاش ارتجاعی برای کشف این احتمال که جهان دارای ساختار منطقی برای ذهن برای درک است. کیموس، عهد سیزیف را در همان زمان نوشت که اولین بار است رمان، غریبه، در آغاز جنگ جهانی دوم. کامو در حال حاضر برای مقاومت فرانسه در پاریس کار می کند، دور از الجزایر بومی خود. در حالی که هرگز عاقلانه نیست که ایده ها را به پس زمینه های زبانی بسپاریم، شرایطی که این مقاله نوشته شده است، می تواند به ما در درک آن لحن کمک کند. استعاره تبعید که کامو برای توصیف خط مشی انسانی و معنای زندگی که یک مبارزه بی معنی و بی فایده است، هر دو معنی زیادی از یک مرد پیدا می کنند که دور از خانه اش است، که در برابر ظاهرا همه جانبه و بی حد و حصر وحشیانه کامو ادعا می کند که اختلاف اساسی بین آنچه که ما از جهان می خواهیم (چه منظور، منظور، و چه به دلایل) و آنچه ما در آن پیدا می کنیم وجود دارد جهان (هرج و مرج). ما هرگز در زندگی خود معنایی که می خواهیم پیدا کنیم هرگز پیدا نخواهیم کرد. یا ما این معنی را از طریق جهش ایمان کشف می کنیم، با قرار دادن امیدمان به یک خدا فراتر از این جهان، یا نتیجه می گیریم که زندگی بی معنی است. کامو این مقاله را با پرسش از این که آیا این نتیجه گیری آخر که زندگی بی معنی است، لزوما منجر به انجام خودکشی می شود، باز می شود. اگر زندگی معنی ندارد، آیا این بدان معنی است که زندگی ارزش ندارد؟ کامو می گوید: اگر چنین بود، ما هیچ گزینه ای نخواهیم داشت اما جهش جهش و یا خودکشی. کامو علاقه مند به دنبال کردن یک امکان سوم است: ما می توانیم در یک جهان بدون مفهوم یا هدف زندگی کنیم. همانطور که نقطه شروع او، کامو پرسش را مطرح می کند که آیا از یک طرف ما عوامل آزاد با روح و ارزش ها هستیم ، یا اگر از سوی دیگر، ما فقط مهم است که در مورد با منظم بی معنی حرکت می کند. درک این دو دیدگاه به همان اندازه غیرقابل انکار یکی از پروژه های بزرگ دین و فلسفه است. یکی از آشکار ترین و بازتاب، یکی از گیج کننده ترین واقعیت های موجود در باره انسان بودن این است که ارزش ها داریم. داشتن ارزش ها بیش از سادگی داشتن خواست ها است: اگر من چیزی را دوست دارم، من به سادگی آن را می خواهم و سعی خواهم کرد تا آن را دریافت کنم. ارزش هایم فراتر از خواسته هایم است که با ارزیابی چیزی، من فقط آن را نمی خواهم، اما من نیز به نوعی قضاوت می کنم که چیزی باید مورد نظر باشد. در حالیکه می گویم چیزی باید مورد نظر باشد، فرض می کنم که جهان باید راهی خاص باشد. علاوه بر این، من فقط احساس می کنم که جهان باید راهی خاص باشد، اگر این طور نیست که قبلا بود: اگر چیزی مثل قتل وجود نداشت، من نمی توانستم بگوییم که مردم نباید قتل کنند. بدین ترتیب داشتن ارزش ها نشان می دهد که ما احساس می کنیم که جهان باید متفاوت از آن است. ظرفیت ما برای دیدن جهان هر دو به عنوان آن است و به عنوان آن باید اجازه می دهد تا ما را به خودمان در دو چراغ بسیار متفاوت نگاه کنید. اغلب ما دیگران و خودمان را به عنوان مأمورین آزاد، افرادی می بینیم که می توانند تصمیم بگیرند و تصمیم بگیرند، چه کسی می تواند بهترین تصمیم را بگیرد و به اهداف خاصی برسد. از آنجا که ارزش ها داریم، تنها معنی دار است که ما نیز باید خودمان را قادر به تجسم این ارزش ها کنیم. در صورتی که ما قادر به انجام این کارها نبودیم، هیچ ارزشی در ارزش گذاری کیفیت خاص وجود ندارد.
مشاهده لینک اصلی
تنها یک مسئله مهم فلسفی وجود دارد: خودکشی. hotărî اگر viată سزاوار یا نه trăită înseamnă از پاسخ به این سوال fundamentală فلسفه @ آیه priveÅŸte کامو و استدلال £ RAA کاملا ساده است: با توجه به اینکه مشکل crucială فلسفه hotărî اگر viată شایستگی یا نداشتن، هیچ پوچی ندارد - با تفکر بیشتر بروید. چرا؟ از آنجا که اگر پاسخ @ خیر، تمام تصمیمات بعدی ناخوشایند خواهد بود. این طرح پوچ در زندگی روزمره، کامو însă dedică فصل و فلسفیsinuciderii @:Cel که منجر trăieÅŸte در زیر این آسمان هیچ دکا انتخاب ¢ تی între به فرار و به ما باقی می ماند ¢. من می خواهم بدانم چطور از اینجا دور شویم یا اینکه چرا این کار را ترک کرد. این خودکشی văzută filosofică وجود دارد fizică که مرگ خود را، اما به عنوان یک دفع وجدان خود £ ă bazată در تاسف است. اگزیستانسیالیست - مرد پوچ - هرگز نباید پشیمان شود. اگر در گذشته اشتباه (یا آیه consideră)، آینده است هر بیش از £ ¢ نیست اجازه وضعیت طراحی aferentă را اصلاح £ یعنی .. @ A omorî شما înseamnă، într یک حس است که و در ملودرام، او اعتراف کرد. اعتراف کنید که شما از زندگی خود خارج شده اید و یا آن را درک نمی کنید. در این معنا اشاره به کیریلوف، @ قهرمان @ شیاطین رمان، داستایفسکی، کامو رمان که îl @ تشریح @ redă و نوشتن در صفحات FAA £ ă măcar لمس جوهر £ ă است. ایده رمان است dată بهینه dostoevskian £ دوم: را sinucigaÅŸului: او احساس می کند که خدا لازم است و که او نیاز به وجود داشته باشد. اما، در همان زمان، او می داند که خدا وجود ندارد و او نمی تواند وجود داشته باشد. Cum از £ înÅ نمی ظریف exclamă او که به همین دلیل به اندازه کافی به شما است omorî؟ @ استدلال رآ £ clasică شفاف است. اگر خدا وجود نداشته باشد، کیریلوف خداست. اگر خدا وجود نداشته باشد، کیریلوف باید کشته شود، بنابراین کیریلوف باید کشته شود تا خدا باشد. و خلاصه -în fapt- از تاریخ جهان پا ¢ nă اکنون آن را نمی شود از سوی دیگر، از ¢ تی:Omul به خدا که născocit نه برای کشتن @ بنابراین ماMitul سیزیف @ نشان دهنده بیش از هر ¢ تی نیست اساس فلسفه و اگزیستانسیالیسم. هر سارتر که اصطلاحات فلسفی خود را اصلاح می کند، نمی تواند این ایده ها را به صورت روان و با کارایی کامو انجام دهد. اگر سارتر در جزئیات انتزاعی (که خلاف într یک حد یا پوچ) از دست داده، کامو precizează £ در اصول وجود روند هزینه از قبلی NDIR ¢ گردن منتشر ialiste. و بعد از همه، من فکر می کنم که وجود هرگز ialistul £ ¢ بود دوم بهتر تعریف می شود: اخلاقToate بر این ایده است که یک اندازه گیری £ عواقب آن تاسیس شده است که از آن legitimează یا îl anulează. یک روح روحانی از پوچ فقط شماری از این ردیابها را باید با آرامش دید. او آماده پرداخت است به عبارت دیگر، اگر مسئولیت او باشد، هیچ گناهی وجود ندارد. در اکثر، شما قبول کردن و اجازه دهید آن را تجربه folosească £ £ ă اجازه trecută، به و întemeia او عمل می کند به شرح زیر است. @ تمایز £ ساخته شده است بنابراین روحیه طور کلی (یا جهانی) و فرد است. در £ موجودیت فردی ialism روحیه بالاتر از جهانی دقیقا به این خاطر آن را urmă există.Andrei نمی TamaÅŸ، 21 اکتبر 2015
مشاهده لینک اصلی
من خودم را در بسیاری از صفحات یافتم یک ساختار کلیدی که در آن آگاهی پرسش و تشدید همیشه می تواند یک سهم در خود پیدا کند ...
مشاهده لینک اصلی
من \"من · من † ï» Î¿ÏƒÎ¿Ï ‡ ΠγÎμÎ½Î¹ÎºÏŒÏ \"من Î ± Î\" ÏƒÎ¹Î¼Î¿Ï ¬ìŠ¤ì- ‰ Ï € Î ± Ï € ï »Î ± کنم من »Î ± Îμ، Î ± Î ± Ï € Î ± Ï ‰ ÏƒÏ ... Î ± Ï € من\" II † من من € Î E ± Î ± ικών οΠ± من \"من ± γκÎμÎºÏ Î¹Î¼Î¼Îνο Î'οκίμιο.ÎšÎ¬Ï € من ... من † Ï ‰ IOE Î¼Ï NEOS ± Î ± این است که من این است که من NEOS ± Î ± Î ± من \"من» Î¬Î²Ï ‰ من \"من ± λ »Î¿Î³Î¹ÏƒÎ¼ÏŒ من\" من Î ± Î¯ÏƒÏ Ï € من \"من من من ± Î ± ..it\" من Î¿ÏŠÏŒÎ½Ï Ï ‰ من \"من Î ± Ï € Î ... ÎŠÏƒÏ ‰ من، من € ΠμÎμγάΠ± »من ± ± Ï † ï» Î¿ÏƒÎ¿Ï † Î¹ÎºÎ¿Ï Ï € Î¿Ï Î¿Î¼ÎÎ½Î¿Ï Î ± Î ± γνώσμΠ± من \"من ± .... DY ~ ‰ DY ~ ‰ DY ~ ‰ DY ~ ‰
مشاهده لینک اصلی