از آنجایی که اولین بار در سال 1938 منتشر شد، تئاتر و دوبل آن توسط هنرمند و فیلسوف فرانسوی آنتونیون آرتو ادامه دادند که هرکدام از بحثهای تئاتری را در تماس با یک تئاتر بی رحمانه تحریک، الهام بخش، تحریک، تحرک، چالش و هرج و مرج کنند. سه تظاهرات نمایشنامه ای، این کتاب یک حمله تهاجمی به بسیاری از باورهای ارزشمند تئاتر و فرهنگ غربی است. بر طبق نظر ارسط، تئاتر دو برابر شبیه سایه Jungian، عنصر ناشناخته و ناخودآگاه است که آن را تکمیل می کند، اما در بسیاری از موارد مخالف آن است. آرتا خود زبان خود را به عنوان یکی از مجرمان فرهنگی بزرگ تشخیص می دهد و حملات او به آن گاهی اوقات متن خود را به شدت می کشد. اما چالش او برای بازگرداندن ارتباط با قلب تجربی تئاتر، اساسی برای زنده بودن تئاتر است، و اصرار او بر تجربه حسی درام به عنوان مخالفت با ادبیات (و از جمله ایده های نوآورانه به عنوان استفاده از فضاهای غیر متعارف) ادامه دارد تماس آشکار تئاتر آوانگارد باشید.
خرید کتاب تئاتر و همزادش
جستجوی کتاب تئاتر و همزادش در گودریدز
معرفی کتاب تئاتر و همزادش از نگاه کاربران
@ و اگر هنوز یک چیز جهنم، واقعا غم انگیز در زمان ما وجود داشته باشد، هنرمند ما با شکل دادن، به جای اینکه مانند قربانیان سوخته در خطر باشد، سیگنال را از طریق شعله های آتش نشان می دهد. @ Antonin ArtaudActor، director، playwriter، critic و آنطور که آنتونیان آرتاد (آن را در نسخه دروین جوآن آرک، که من به شهروند ویدیو در پارک جنوبی اهدا کردم - اجاره آن را دادم) دیوانه عجیب و غریب بود، ایده خود را برای تئاتر بی رحمانه 13 مانیفست غیرمعمول و آتش زا معرفی می کند. آرتاد با تظاهرات فرم روبرو شد و معتقد به نوع خطرناکی برای تئاتر بود که واقعیت های هر دو نماینده و مخاطب را با هدف نهایی تقویت آنها با یک نیروی حیاتی بیشتر مورد تهدید قرار می داد. سحر و جادو یک تجربه تئاتر. به نظر می رسد مانند یک کنسرت درب، یا به همین ترتیب جیم موریسون می خواهم شما را به اعتقاد، اگر او مرده نیست، چربی مست بود. اعتقاد بی سابقه در جادو، بیان و دید خود، Artaud متعهد به چندین پناهگاه دیوانه در طول دهه نهایی زندگی او (در سال 1948 در 52 سالگی فوت کرد). برای آرتاد، کلمات به معنای چیزی نبودند، و نویسندگان که برای تسلط خاص زبان شناخته شده بودند، به او زباله زده بودند. من معتقدم که آرتاس می تواند اهداف هنری را با آنهایی که از جکسون پولاک همخوانی دارند، بیابند، که از تصاویر منسوخ شده به بیانگرای انتزاعی خالص - کانال هنری باز، بداههارانه و خودبخودی منتقل شده است. خطرناک چالش برانگیز. رد تصادف. در روحیه من با Artaud موافقم، ساختن The Theatre و Double آن نوع خواندن است که احساس انقلابی و جنبشی را به عنوان شما را از طریق جنگ فریب جنگ متمرکز و لعنتی اجتماعی محبوس. در نهایت، این تفکر از نوع کوتاه مدت، غیر قابل تحمل و غم انگیز است - اما آن را فریب، او زندگی کرد و درگذشت با ایده از بین بردن تمدن، به طوری که آیا این کتاب شما را به هرج و مرج فرهنگی تاثیر می گذارد یا نه، هنوز خواندن قدرتمند .
مشاهده لینک اصلی
این که آیا شما حرفه ای تئاتر را مطالعه می کنید و یا فقط علاقه مند به یادگیری چیزی جدید در مورد آن هستید، از این کتاب به طور کامل لذت خواهید برد. همه موقعیت های Artaud برای من قابل قبول نیست. به عنوان مثال، من موافق نیستم که تئاتر شرقی تنها برتری و محرک تر از آن است که در مورد درگیری های معنوی است. تئاتر غرب (غرب)، تئاتر درگیری های روانشناختی مبتنی بر زبان گفتاری، می تواند همان حقه بازی را بگیرد، بسته به حرفه ای بازیگران و مهارت های مدیران. با این وجود، به لطف آرتود، تئاتر بی رحم، تئاتر روحانی را کشف کردم، قبل از آن چیزی را نمیدانستم، فقط عاشق تئاتر بودم و نه متخصص. به نظر من، ایده های کلی تئاتر بی رحمانه بهتر می شود اگر کسی تا به حال آثار Mnochkineâ € ™ Theatre du Soleilâ €، Punchdrunkâ € ™ â € œSleep no moreâ € و یا pantomimic â € œMummenchantz، â € ارائه هنر انجام در روش های مختلف، اما به طور یکسان در سورئالیستی رویکرد، توسط نسل Artaud به زندگی به ارمغان آورد. من به شدت توصیه می کنم حداقل یکی از قطعات فوق را با «Theater» و دو برابر آن به منظور ارزیابی ایده های آرتاو و همچنین تاثیر آنها در تئاتر به طور کلی توصیه کنید.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب باید بخواند، خواندن، خواندن و خواندن آن، و به طور جدی توسط هرکسی که همیشه تئاتر را به عنوان یک هنر، ابزاری برای برقراری ارتباط، یک شیوه زندگی و یا تنها چیزی که تا به حال تهیه کرده، تخریب و در حال مرگ است. نوشته شده توسط کل کس دیوانه که اندیشه و دقت را نمی توان به دلیل احمقانه خود را رد کرد. برعکس، اختلالات ذهنی خاص او چنان افکار خود را تشدید می کند که اگر حداقل با دقت و توجه زیاد مورد توجه قرار نگیرند، باید مورد توجه قرار گیرند. با توجه به اینکه بسیاری از دیوانه های ما، آرتود در جهت دیوانه بود، از طریق قلب تئاتر. چیز فوق العاده در مورد این کتاب، برای هر کسی که در تئاتر کار می کند، این است که به شما پاسخ می دهد که این سوال چیست: اگر فکر کنم در مورد آنچه که در اینجا انجام می دهم، فکر می کنم دیوانه ای است که می توانم در مورد آن فکر کنم هیچ چیز دیگری نیست و در برخی سطوح، اگر شما برای این سوال پاسخی نداشته اید، واقعا عصبانی شده اید، تا جایی که هستی دوست منی.
مشاهده لینک اصلی
آرتاد استدلال می کند که تئاتر به متن متداول شده است و باید در صحنه و عکاسی خود در تماس انقلابی خود برای تئاتر بی رحمی امتیازات لازم را به دست آورد. او خواستار یک زبان جدید است، نه یک کلمه، بلکه یکی از علائم که در آن کلمات هنوز استفاده می شود، اما نه صرفا برای معانی دستوری آنها؛ به جای آن باید کلمات را برای کیفیت و ارتعاش خویش انتخاب کنید. من به طور متناوب توسط دیدگاه آرتوز جذاب و مشکوک بود که ممکن است آن (نتیجه: ممکن است یک بار، اما تکرار علیه دید آرتوز است). هز (بدبینانه) چشم انداز، و هر چند تئاتر بی رحمانه هرگز واقعا به دست نیامده است، نظریه های آرتوز بسیار تاثیر گذار هستند.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب در تئاتر است به عنوان آلفی کوهن @ Unconditional Parenting @ برای والدین است. بسیاری از افسانه های مقدس که امروزه تئاتر را از پتانسیل بالقوه خود حفظ می کنند، همان قدر که آنها زمانی که آرتو و برشت در حال نوشتن بودند بودند. این یک شاهکار است؛ ضروری است برای یک لیست خواندن برای هر دانش آموز تئاتر سال اول. در تئاتر واقعی، بازی حواس پرتی را مختل می کند، ناخودآگاه سرکوبگر را آزاد می کند، نوعی شورش مجازی را تحریک می کند (که علاوه بر این می تواند تاثیر کامل آن را فقط در صورت مجازی بودن باقی بگذارد). و بر روی جمع آوری مونتاژ یک نگرش است که هر دو دشوار و قهرمانانه است. @
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب تئاتر و همزادش
خرید کتاب تئاتر و همزادش
جستجوی کتاب تئاتر و همزادش در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
این که آیا شما حرفه ای تئاتر را مطالعه می کنید و یا فقط علاقه مند به یادگیری چیزی جدید در مورد آن هستید، از این کتاب به طور کامل لذت خواهید برد. همه موقعیت های Artaud برای من قابل قبول نیست. به عنوان مثال، من موافق نیستم که تئاتر شرقی تنها برتری و محرک تر از آن است که در مورد درگیری های معنوی است. تئاتر غرب (غرب)، تئاتر درگیری های روانشناختی مبتنی بر زبان گفتاری، می تواند همان حقه بازی را بگیرد، بسته به حرفه ای بازیگران و مهارت های مدیران. با این وجود، به لطف آرتود، تئاتر بی رحم، تئاتر روحانی را کشف کردم، قبل از آن چیزی را نمیدانستم، فقط عاشق تئاتر بودم و نه متخصص. به نظر من، ایده های کلی تئاتر بی رحمانه بهتر می شود اگر کسی تا به حال آثار Mnochkineâ € ™ Theatre du Soleilâ €، Punchdrunkâ € ™ â € œSleep no moreâ € و یا pantomimic â € œMummenchantz، â € ارائه هنر انجام در روش های مختلف، اما به طور یکسان در سورئالیستی رویکرد، توسط نسل Artaud به زندگی به ارمغان آورد. من به شدت توصیه می کنم حداقل یکی از قطعات فوق را با «Theater» و دو برابر آن به منظور ارزیابی ایده های آرتاو و همچنین تاثیر آنها در تئاتر به طور کلی توصیه کنید.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب باید بخواند، خواندن، خواندن و خواندن آن، و به طور جدی توسط هرکسی که همیشه تئاتر را به عنوان یک هنر، ابزاری برای برقراری ارتباط، یک شیوه زندگی و یا تنها چیزی که تا به حال تهیه کرده، تخریب و در حال مرگ است. نوشته شده توسط کل کس دیوانه که اندیشه و دقت را نمی توان به دلیل احمقانه خود را رد کرد. برعکس، اختلالات ذهنی خاص او چنان افکار خود را تشدید می کند که اگر حداقل با دقت و توجه زیاد مورد توجه قرار نگیرند، باید مورد توجه قرار گیرند. با توجه به اینکه بسیاری از دیوانه های ما، آرتود در جهت دیوانه بود، از طریق قلب تئاتر. چیز فوق العاده در مورد این کتاب، برای هر کسی که در تئاتر کار می کند، این است که به شما پاسخ می دهد که این سوال چیست: اگر فکر کنم در مورد آنچه که در اینجا انجام می دهم، فکر می کنم دیوانه ای است که می توانم در مورد آن فکر کنم هیچ چیز دیگری نیست و در برخی سطوح، اگر شما برای این سوال پاسخی نداشته اید، واقعا عصبانی شده اید، تا جایی که هستی دوست منی.
مشاهده لینک اصلی
آرتاد استدلال می کند که تئاتر به متن متداول شده است و باید در صحنه و عکاسی خود در تماس انقلابی خود برای تئاتر بی رحمی امتیازات لازم را به دست آورد. او خواستار یک زبان جدید است، نه یک کلمه، بلکه یکی از علائم که در آن کلمات هنوز استفاده می شود، اما نه صرفا برای معانی دستوری آنها؛ به جای آن باید کلمات را برای کیفیت و ارتعاش خویش انتخاب کنید. من به طور متناوب توسط دیدگاه آرتوز جذاب و مشکوک بود که ممکن است آن (نتیجه: ممکن است یک بار، اما تکرار علیه دید آرتوز است). هز (بدبینانه) چشم انداز، و هر چند تئاتر بی رحمانه هرگز واقعا به دست نیامده است، نظریه های آرتوز بسیار تاثیر گذار هستند.
مشاهده لینک اصلی
این کتاب در تئاتر است به عنوان آلفی کوهن @ Unconditional Parenting @ برای والدین است. بسیاری از افسانه های مقدس که امروزه تئاتر را از پتانسیل بالقوه خود حفظ می کنند، همان قدر که آنها زمانی که آرتو و برشت در حال نوشتن بودند بودند. این یک شاهکار است؛ ضروری است برای یک لیست خواندن برای هر دانش آموز تئاتر سال اول. در تئاتر واقعی، بازی حواس پرتی را مختل می کند، ناخودآگاه سرکوبگر را آزاد می کند، نوعی شورش مجازی را تحریک می کند (که علاوه بر این می تواند تاثیر کامل آن را فقط در صورت مجازی بودن باقی بگذارد). و بر روی جمع آوری مونتاژ یک نگرش است که هر دو دشوار و قهرمانانه است. @
مشاهده لینک اصلی